Je werkt hard, bent druk met baan en gezin en daarbij vergeet je om jezelf op de eerste plaats te zetten. Je doet je uiterste best om alle ballen in de lucht te houden en – eerlijk is eerlijk – het lukt je ook. Maar wel ten koste van jou. Je wordt ’s ochtends moe wakker en hebt de energie niet om te gaan sporten of zomaar eens met een vriendin iets te drinken. Je hebt pijn in je rug of in je hoofd, en de huisarts schrijft pijnstillers voor omdat er geen lichamelijke afwijkingen te vinden zijn.

Dit zit je niet lekker, je voelt je misschien zelfs een aansteller. Ziekmelden doe je niet, maar je voelt ook dat dit patroon zo niet langer kan. Je hebt al eens een burnout gehad, en je hebt jezelf beloofd dat nooit meer te laten gebeuren.

En je weet: als er niets verandert, komt die burnout er keihard weer aan.